Hectic Schedule daw

Ilang araw din akong nagpahinga sa pagba-blogging. Aba, hectic daw ang schedule ko. Tulad ng nabanggit ko sa isa kong blog (Life Away From Home), tuloy-tuloy ang schedule ko mula noong thursday. Ang hirap pala pag diretso ang trabaho mo. Wala ako halos pahinga. At mantakin mo, pag natulog ako parang naidlip lang ako. Tapos gising na naman ng maaga. Minsan pa, two times a day ang schedule na ibinibigay sa akin. Walang problema kasi mas malaki ang magiging sahod ko. Pero hindi pala ganun kadali lang ang pagtatrabaho. Ubos na ubos ang adrenalin ko sa pagtapos ng paglilinis. Puspusan kasi merong time pressure. Tsk Tsk! Halos madapa ako pag naglilinis ako. Para akong ipo-ipo pero minsan pag sobrang na-pressure ko yung lakas ko sa paglilinis nahihilo ako. Di ko naman siyempre masabi na magpapahinga muna ako kasi oras ang binabayaran sa akin.Kaya ang pinakamabuti kong gawin eh bilisan ang trabaho. Hindi rin pwede na magbagal kasi ichecheck nang may-ari kung ano na ang natapos ko. Ayoko naman siyempre na meron silang masabing hindi maganda sa akin no. Kasiraan sa pinoy yun hehehe... Kailangan ma-maintain ko yun image ng pinoy eh masipag at profesional hehe... Ang taray no!

Unang araw kong mag-duty sa gabi. Bago mag 7:00 Pm eh nandun na ako sa Hotel. Nadatnan ko yung apo ng may-ari at yung anak niya. Nakakatuwa sila. First time ko makita un may-ari na tumatawa at hindi serious. Imagine, mula nung mag-umpisa ako dun eh palaging straight at serious ang mukha nun pag nag-uutos sa akin. Pero not this time. Medyo nakikipagbiruan siya sa amin. Hindi nman kasi gaanong busy yung gabi na yun kaya nakuha ko pang makipagchikahan sa anak niya. More or less smooth yun unang gabi ng pagwe-waitress ko. Sana ganito lagi.

Second night ng pagwa-waitress ko medyo na-pressure ako. Apat kaming katulong ng may-ari sa kusina. Siyempre pa, wala akong gagawin kundi mag-serve at kumuha ng order. Minsan naman maglinis ng table para sa mga susunod na kakain or iinom . Naku natorete ako. Isipin mo na lang un 25 na Briton nagsasalita ng sabay-sabay with different accent and sland nakupo! Akala ko hihimatyin ako sa gitna ng Dining Area. Pakiramdam ko nangapal yung mukha ko at pulang-pula ako dahil sa hiya. Pano kasi, medyo ninerbyos ako tapos nanginginig ako pag nagserve. Eh pano kung naitapon ko yung order? Patay ako sa amo ko! hehe Yung sinasabi ng iba hindi ko alam. Tinatawag ko un kasama ko para sia ang kumuha ng order. Bakit naman kasi inilagay ako sa pagwwaiter eh meron ngang language barrier no? Grabe talaga! Pakiramdam ko nagbuhol-buhol yung utak ko sa pagttranslate ng mga salita. Wahaha! Pag naman wala pang order panay naman ang tawag sa akin ng amo ko at tingnan ko raw kng tapos nang kumain ung mga nasa table. Eh siyempre., kung ako ang customer ayoko mapressure sa pagkain. Kung panay ang aligid ko at tanong kung tapos na sila. Pambihira! Baka iwanan ko yung resto kung ganun sila. Pero dito iba. Kailangan masanay ako sa ganun. Isa pa feeling ko ba eh para na akong clown. Naka-fix yung ngiti ko sa mga customer. Panay naman ang hingi ko ng paumanhin sa ibang customer at sinasabi ko na tine-train pa lang ako at di ko pa kabisado. Okay nman sila. Mababait naman kasi ang mga Briton. Kaiba sa mga naririnig ko. Pero meron sigurong iba na talagang medyo merong kasungitan.

"You've done really well so far..."Yan yung sinabi ng isang customer. Crush cguro ako nun hehe.. Panay kasi ang tingin .. O siguro inaadmire lang yung kulay ko. Iba talaga ang karisma ng lola mo. Balik ako sa kusina after ko magserve at maglinis. Yung isang kasama ko panay ang turo sa akin pero ang bilis ng salita. okay na lang ako ng okay. Minsan yun kumpas na lang ng kamay ang sinusundan ko. Cutlery ang tawag sa mga vinegar at ibang gma sauce na kalagay sa basket. Malay ko bang yun pala yun. Kelangan gumana talaga ang utak ko dito or else magmumukha akong boba. Ang bilis ng mga pangyayari. Nung icheck ko ang relo ko alas nuwebe na pala. Nakita ko si Tasha. Napansin ko mula nung dumating ng 7PM eh nakababad na ang kamay kakahugas ng pinggan. Pag naman tutulungan ko na, tatawagin na naman ako ng manager at nung isang kasama ko para icheck un dining area. Anak ng tokwa oo.. Lukot-lukot na yun daliri nun isang worker kakahugas ng pinggan dala ng pagkababad sa tubig. Kaya nung tingin ko hindi na ako gaanong kailangan sa pagseserve, humalili ako sa paghuhugas ng plato. Kawawa naman. Ganda pa naman ng ayos eh. Nag-eyeliner pa naman ng makapal at gumamit ng mascara tapos 3 hours palang maghuhugas ng plato. Meron pang hikaw sa pusod yun ha. Nahiya nga ako ng konti eh, parang ako lang ang walang hikaw sa pusod hahaha... Tapos pag nagsalita yun manager, sumasagot ang mga loka. Buti na lang mabait ako at hindi ako ganun. Manager yung kausap ha, pag sinigawan sila or pinansin, lumalaban sila. Kakaiba! Sabi ko sa sarili ko, kung anak ko to, dumugo na ang nguso. Pero lahat yata ng kabataan dito ganun. Nung mag-ten PM na, umuwi na kami. Sinabayan ako ni Kirsty pauwi. Tapos nagsintimyento ng konti hehe. Naintindihan naman niya ako, wag lang pagtalikod ko eh iba ang sinabi. Lol

7:00 am today, gising na ako. Ayoko pang bumangon pero inisip ko na lang bukas pahinga ko. Kailangan matapos ko yung araw na to ng maayos. Pagpasok ko, tulad ng dati diretso ako sa paglilinis although merong ilan na kumakain. Naglinis din ako ng mga mesa at nagserve ng food pero nung naglilinis ako natapos yun natirang kape sa blouse ko.Hayaan mo na nga, tutal maglilinis din naman ako marurumihan din to. Kaya naman nung dumating yung isang kasama ko tinulungan ko na maglinis ng mga kuwarto. Bago lang sia kaya medyo mabagal. Sabi ko sa kanya take time para makagawa siya ng strategy niya kung papano mapapadali ang paglilinis niya kasi hindi sa lahat ng oras eh meron siyang kasama sa paglilinis. Gaya ko, nung nag-umpisa ako palagi akong mag-isa. Maswerte nga sia eh kasi meron siyana katulong nun nag-start siya. Ni-remind ko na lang siya sa mga dapat niyang pagtuunan ng pansin.

Pagkauwi ko parang sabik na sabik ako sa kama haha.. Kasi pwede na akong matulog ng hindi nagwoworry na male-late sa work. Hmmm sarap talagang matulog lalo na kapag pagod na pagod! After 2-3 hours, nagring ang phone. Sabi ko sa sarili ko "I hope its not Cath". Chineck ni Jamie kung sino ang tumawag. And guess what? Its Cath! Waaaaaa!! Kelangan ko mag-duty tomorrow. Pambihira naman, sinabik lang pala ako sa day-off ko. Yun pala duduty din pala ako.

O siya, eh di duty kung duty. I need sleeping tablet para makatulog nang maaga ngayon kundi siguradong lumilipad na naman ang utak ko bukas. Ciao!



Type rest of the post here